Bu gün geçen seneki öğrencilerimden birinin evindeydik. Bir kaç eski öğrencim ve anneleri vardı, hep beraber oturduk. Bu hafta baya bi dışarılardaydık, çok gezmeci olduk. Hele pazartesi günkü gezimiz çok enteresandı, oğluşumla beraber okuluma gittik. 27 tane öğrencinin içine girince, önce sesten çok korktu bizimki ama kucağıma gelince sakinleşti ve keyifle etrafını araştırmaya başladı. Dışarıya çıktığımızda uslu uslu oturup etrafını seyrettikçe herkes bayılıyor oğluşuma.

Bu günkü gezmemizde öğrencilerimin anneleriyle geçen sene yaşanan bazı olumsuzlukları konuştuk, biraz dedikodu yaptık. O zaman bana hamileyim, üzülürüm diye aksettirmemişler. Meğer beraber görev yaptığım diğer sınıfın öğretmeni benim arkamdan neler neler söylemiş. Duyunca kulaklarıma inanamadım. Çok üzüldüm cidden… Benim karşıma hiç doğru dürüst bir mesai arkadaşı çıkmayacak mı? insan hiç kimseye arkasını dönemeyecek mi ya! Nedir bu öğretmenler arsındaki çekişmenin gerekçesi? İlk kez başıma gelmiyor ama valla çok incindim bir kere daha. Bir daha hiç bir meslektaşıma güvenemiycem ben.
Ben o tatsız olaylar esnasında onun arkasından konuşanları susturuyorum "en nihayetinde o benim birlikte çalıştığım insan" diyorum o benim için neler demiş.Yazık çok yazık.

Düşündüm de acaba benim gibi yaptığı dedikoduları bloglarına yazanlar varımıdır? :) hatta sırf dedi kodu yapılan bi blog yapan :) nasıl olurdu acaba? Her gün bulunabilirmi acaba yazacak bi dedikodu. Dedikodu yazarken aklıma geldi de çok enteresan olurdu herhalde. Bence herkes okurdu bende kesin okurdum :) yorumda yapardım hehhee.

Perşembe günü 2.karma aşımızı olduk hiç ağlamadı cesur oğlum benim. Doktorumuz kilosunun da boyunun da en üst seviyede arttığını söyledi. Kilosunun fazlalığını dert ettiğimi söyledim doktorumuza. O da anne sütünün kalıcı bir kiloya sebep olmadığını anlattı, ayrıca önümüzdeki aylarda bu kadar hızlı kilo almazmış. Sevgili anneler çocukların kilo alamaması kadar alması da dert edinile biliyor maalesef gördüğünüz üzere...

Annem ve babam hacca gittiler. Annemle her gün konuşamamanın eksikliğini çok fazla hissediyorum. Onu özledim.

Üniversitedeyken oyuncak tasarımı ve yapımı dersi almıştım. Bu derste çocukların yaş ve gelişimine uygun oyuncak seçiminin çok önemli olduğunu sık sık vurgulardı hocamız. Zira alınan oyuncak bir çocuk için çok basitse, çocuk bundan çok çabuk sıkılacak ve oynamayı bırakacaktır. Yaşına göre çok karmaşıksa da kendini başarısız ve yetersiz hissedecektir. Alınan oyuncağın değişik amaçlı kullanılırlılığının olması da o oyuncağın uzun süre ve zevkle oynanabilirliğini sağlayabilir. Ayrıca çocuğunuza oyuncak alırken onun ilgilerini ve zevklerini iyi bilmeniz gerekli. Birde alınan oyuncağın kalitesi konusu var ki buda çok önemli. Piyasada Çin malı o kadar kötü oyuncak var ki…çocuğunuzun değil oynaması dokunması bile sakıncalı olabilir.
Tabii siz bunları bilinçli anne baba olarak almıyorken hediye olarak getirilebilir. Lütfen oyuncak alırken çok dikkat edelim çocuklara iyilik yapalım derken onlar için zararlı bir iş yapmayalım.
Ben de biliyorum kaliteli oyuncaklar gerçekten pahalı. Ama unutmamalıdır ki çocuğunuz için oynamadığı bir sürü oyuncaktansa gerçekten zevk alarak ve birtakım becerilerini geliştirecek daha az oyuncakla oynaması daha faydalıdır.

Geçen hafta burada yeni açılan oyuncakçıya gittim ve Yağız için bu oyuncağı aldım. Çok zevkle oynuyor. Yatağının üzerine ayaklarının tam hizasına gelecek şekilde astım. Yatağında tek başında kaldığı zamanlarda oyuncağını tekmeleye tekmeleye oynuyor. Cidden eğlendiğini düşünüyorum çünkü yatağında tek başına kaldığında eskiden mızırdanır ve mutlaka başında birini isterdi şimdi zevkli zevkli oynuyor çoğunluklada oynarken uyuya kalıyor. Çıngırdama sesi kesilince uyuduğunu anlıyorum ve gidip üzerini örtüyor ve yanağına bir öpücük konduruyorum.
Böyle zahmetsiz bir şekilde uyuduğu zamanlarda daha uzun süre uyuyor bunu fark ettim. Hatta bazen karnını doyurmak için onu uyandırmam gerekiyor. Minik sıpa babası gibi uykuya düşkün mü olacak acaba?
Bu arada babamız hastalandı yatıyor :(. Sinan hasta olduğunda cidden çok sıkılıyorum. Acil şifalar babamız.

Eski bir arkadaşımla telefonda görüştük bugün. Onunda 5 aylık bir oğlu var. Bütün gece gazdan uyuyamıyormuş küçük Emre çok üzüldüm haliyle. Bana Yağızın uyku durumunu sordu. Geceleri uyku problemimizin olmadığından ve gaz sıkıntısının çok nadir olduğundan bahsettim . “Aaaayyy ne güzeeelll” dedi. Ve işte... çok geçmeden bu gece gaz sancısıyla uğraşıyorum yarım saatte bir uyanıp sancı çekiyor oğluşum. Bir daha kimseye gazı olmuyor demiycem. Çünkü oluyor :( O uyuyamayıp acı içinde kıvranırken kendimi çok kötü hissediyorum. Ne olur güzel güzel uyu oğluşum.

Bebekler bu uyku konusunda da anne babaya çekiyorlar galiba. Ben çok güzel uyuyan, uyku konusunda hiç problem çıkarmayan bir bebekmişim. Sinan’ın annesinin dediğine göre o da öyleymiş e oğlumuzun da bize çekmesi beklenmedik bir şey olmaz herhalde değimli?

Çocuk gelişimi ile ilgili neredeyse bütün kaynaklarda geçen bir cümle vardır "Bütün çocuklar birbirinden farklıdır, birbirleriyle kıyaslanmamalıdır." Bunu bilmeme ve de doğruluğuna inanmama rağmen kendi kendime kıyaslamadan yapamıyorum.Mesela, Yağız 3 aylık olmasına rağmen gerçekten çok iyi bir kiloda. Buna sevinmem gerekirken, şu 1 yaşında 20 kg olan bebeği izledikten sonra oğluşum onun gibi şişman olacak diye içten içe kuruntu (ne kuruntusu resmen paranoya) yaptım. 1 haftam rezil oldu. Ben neden böyleyim? Acaba herkese oluyor mudur bu?

Sitede bazı değişiklikler yapmak için uğraşırken sitenin asıl amacı olan post yazma işini baya bi askıya almış durumdayım :D neyse.
Siteyi de düzelteyim derken daha da berbat hale geldi düzeltene kadar baya bi uğraştım. Bu arada eşim gördü siteyi. Nasıl yaptığımı anlattım html’lerle uğraştığımı görünce heves etti "bende öğreneyim" dedi ama ben pek umutlu değilim bunu yapabileceğinden.:P